Tag Archives: Gor

Straf
Jun. 19.

Domestic Discipline

Die avond had een onderwerp op Fetlife haar speciale aandacht getrokken: When did you know DD was right for you? en ze met haar Mestre gedeeld dat het onderwerp haar raakte, al wist ze niet waarom. Het koste haar moeite om te benoemen dat wat er geschreven werd haar boeide, domestic discipline. Een term uit lang vergane tijden, die haar terug deed denken aan de verhalen die ze had gehoord over haar Engelse neefjes die op een strenge kostschool hadden gezeten. Ze merkte dat die verhalen in haar gedachtes waren bijven hangen. DD paste bij haar verlangens om terug te keren naar iets waar vele vrouwen in relationeel opzicht tegenwoordig niet meer voor zouden gaan, een traditionele rolverdeling zoals die vroeger was. De man aan het hoofd van het gezin, met of zonder kinderen dat maakte niet uit, en de vrouw in de onderdanige, verzorgende rol. Met dat verschil dat in een D/s relatie beide partners uit liefde voor elkaar elkaar geven wat ze nodig hebben. Ze voelde een sterke behoefte om te mogen zorgen maar voelde alleen die bevrediging als een Meester er van nature behoefte aan had.

 

Mestre had die natuurlijke behoefte en het stemde haar gelukkig dat ze hem getroffen had. DD en  het verlangen naar oude tijden voelde…. prettig en maakte haar verlangen groeien, net als nu… Het was een lastig verlangen, wat maakte – als ze zich er aan durfde over te geven – dat ze haar verlangen naar een nieuwe serieuze relatie voelde groeien, waarvan ze instinctief aanvoelde dat het geen vanilla relatie zou zijn die ze wilde aangaan. Ze had een man nodig die haar kon geven wat ze nodig had. Een situatie die op dit moment niet denkbaar was.

 

Schoorvoetend vertelde ze haar Mestre dat ze er naar hunkerde en verontschuldigde zich en zei dat ze er niks aan kon doen dat ze die gevoelens had. Het maakte haar verdrietig want hoe kan het dat je naar zoiets verlangt? Ze schreef hem: “Ik heb heel vaak het gevoel dat DD goed voor me is, en bij me past. Dat ik het nodig heb, maar ook dat ik het niet altijd leuk zal vinden. Hij vroeg haar of ze wel eens de boeken van John Norman over Gor had gelezen en ze gaf aan dat het haar vaag iets zei. Google maar eens op gorean lifestyle zei hij.

 

Die nacht sliep ze licht en toen ze wakker werd liet ze haar vingers langs haar kutje gaan en merkte ze dat ze kletsnat wakker geworden was. Ze raakte van streek, want hoe kwam het dat je van de gedachtes aan DD geil werd? De reden dat ze verlangde naar DD had namelijk niets met sex te maken. Haar opwinding was zo sterk dat ze het orgasmeverbod wat ze eerder die week opgelegd had gekregen naast zich neerlegde. Ze maakte een bewuste keuze, omdat ze wist dat ze anders niet goed meer zou kunnen slapen en met de nieuwe werkweek voor de deur was dat in haar opzicht geen goed vooruitzicht. De andere morgen mailde ze haar Mestre wat ze die nacht gedaan had. Hij schreef haar dat Hij zou nadenken over gepaste maatregelen en dat ze wel zou snappen dat hetgeen ze gedaan had niet zonder gevolgen zou kunnen blijven.

 

Die avond nam Hij weer contact met haar op. Hij vertelde haar dat ze de volgende dag na werktijd bezoek zou krijgen en vroeg haar om een rijzweep en blinddoek klaar te leggen en besprak wat Hij nog meer van haar verwachtte en gaf aan hoe ze wist dat ze iemand veilig binnen kon laten. Je mag nu “Ja Mestre” antwoorden zei Hij. Haar eerste echter reactie was: fuck (dit meent hij echt.) Vervolgens antwoordde ze Hem: Ja, Mestre.

 

Die nacht sliep ze goed. De volgende morgen merkte dat ze nieuwsgierig was naar wat de gedachte dat ze die avond bezoek zou krijgen met haar zou doen. Ze berustte in de gedachte dat er die avond iemand langs zou komen om haar te straffen en dat gevoel stemde haar tevreden omdat ze merkte dat ze zich langzaam overgaf aan de wensen van haar Mestre en ze hem langzaam begon te vertrouwen dat hij het goed met haar voor had en hun D/s relatie serieus nam. In de loop van de dag werd ze langzaam wat onrustiger, maar niet zodanig dat ze er zich ongemakkelijk bij voelde. Heel even merkte ze dat toch de gedachte naar boven kwam waar ze in hemelsnaam mee bezig was, want wie deed dit soort dingen nou? Gelukkig merkte ze dat ze vandaag zonder moeite in staat was om die gedachte naast zich neer te leggen. Hoe bijzonder was het niet dat Hij die zo ver weg zat kans zag om vorm en inhoud te geven voor iets wat voor Hem een onderdeel was van wie Hij als persoon was.

 

Met een glimlach op haar gezicht dacht ze aan wat er die avond ging gebeuren. Ze vond het heel erg fijn dat ze nu eindelijk eens echt de kans had om te onderzoeken wat in deze bijzondere levensstijl bij haar paste en het haar hopelijk zou bevestigen in haar vermoedens en het de bevestiging zou geven die ze zo hard nodig had. Die morgen had ze haar gordijnen dicht gelaten omdat het de buren dan niet op zou vallen dat er die avond iets zou gebeuren. Na werktijd snelde ze naar huis om zich voor te bereiden. Ze was laat maar reed rustig naar huis. Thuis gekomen pakte ze een rijzweep, de lichtste naar haar gevoel, een blinddoek en legde ze op de tafel in de woonkamer klaar. Hierna stapte ze onder de douche en trok ze haar mooiste ochtendjas aan. Vervolgens stak ze in elk vertrek kaarsen aan om een bijpassende sfeer te creëren en haar bezoeker het gevoel te geven dat hij (of zij?) welkom was en pakte ze een boek om de resterende tijd te doden totdat ze haar voordeurbel zou horen. Tussen 17:45 en 18:45 uur zou er gebeld worden. Het bevreemde haar dat ze zo rustig was en dat ze zich goed kon focussen op haar boek. Nog steeds berustte ze in wat er komen ging. Geen rationele gedachtes deze keer die haar dit bijzondere moment zouden ontnemen.

 

Een kans ook om haar Meester te gehoorzamen en dienen. En die had ze nog niet zoveel gehad. Naarmate de tijd vorderde en het bijna 18.45 uur was merkte ze dat ze zich ging afvragen of het niet een mindfuck was, en de opdracht bedoeld was om te kijken of ze haar Meester zou gehoorzamen. De gedachte dat er misschien wel niemand zou komen maakte dat ze een gevoel van teleurstelling over haar neer voelde dalen. Opeens ging even voor 18:45 uur de bel en ze merkte dat ze even in de war was. Wat haar vertelde dat ze niemand meer verwacht had. Dat ze zo snel kon schakelen verwonderde haar. En nogmaals ging de bel. En even later nogmaals. Ze liep naar de gang en drukte op de knop om de voordeur te openen en liep terug naar de woonkamer. Ze liet haar ochtendjas vallen en pakte de zachte blinddoek die op tafel lag, liep naar de muur en deed hem om en wachtte rustig af. Even later hoorde ze iemand binnen komen. Hoewel ze had verwacht dat hij direct de rijzweep zou pakken die op het kastje in de hal lag, liep hij door en kwam hij bij haar kijken. Het was een hij, dat maakte ze op uit de manier waarop ze hem hoorde lopen. Ze vermoedde dat hij dit deed om te kijken of ze opgewonden was, wat bij haar niet moeilijk was om te zien. Ze was inderdaad opgewonden had ze tot haar grote verrassing eerder die dag ontdekt en ze merkte dat ze er zich een beetje voor schaamde. Hij liep weer terug de gang in en kwam weer terug en wachtte. Hierna sloeg hij een paar keer met de rijzweep in de lucht of tegen zijn eigen broek aan (vermoedde ze) waarvan ze schrok maar waarvan ze heel snel herstelde tot haar verbazing tot ze niet meer reageerde op een zwiep of slaand geluid.

 

De eerste tik volgde. Die was goed te doen. Geen geluid, zei ze tegen zichzelf, dat had Mestre gezegd. Het was hetgeen haar bezig gehouden had die dag; ze was bang geweest dat ze door de pijn die ze zou voelen zou kreunen. Dat was ook de reden dat ze voor de – in haar ogen – lichtste rijzweep had gekozen. Ze wilde niet dat ze geluid zou maken. Al snel volgde de volgende tik. Pats. Hij zwiepte een beetje door. Nog steeds was het goed te doen en ze was blij dat het haar geen moeite kostte om zich in te moeten houden. Pats. Nog één. Ze ging er in hangen en het voelde prettig. Pats. Ook deze zwiepte door. Pats. En de laatste twee volgden en het werd stil. Ze voelde heel even een hand langs haar wervelkolom gaan en wachtte op wat er komen ging. Tot haar grote teleurstelling liep haar executeur van de straf de kamer uit en ze hoorde de deur achter zich dichtgaan.

 

Straf

Straf

Onthutst bleef ze achter. Want ze had veel meer slagen verwacht. Twintig zou ze er krijgen had ze zich bedacht. En veel harder dan deze waren geweest. Ze hunkerde naar meer en die gedachte schokte haar. Weer schoot ze heel even vol. Want heel even ging ze twijfelen aan haar stellige overtuiging dat ze geen masochiste was. Ze zakte door haar knieën om de kookwekker te pakken die ze vooraf had ingesteld en die ze op de grond had gelegd nadat haar Mestre haar had opgedragen dat ze tien minuten moest wachten voordat ze haar blinddoek af mocht doen. Ze drukte het rechter knopje in en wachtte geduldig tot de het alarm afging….

 

 

 

Tagged: , , , , , , , , ,